Colga Canyon

Maandag om 3 uur in de ochtend stonden we klaar met beide een rugzak met kleren voor de volgende dag, alleen het hoognodige. In busjes met ongeveer 10-12 personen op weg gegaan naar de canyon wat ongeveer 5 uur rijden was.

Na 161 km (3 uur rijden) aangekomen in Chavey waar we gingen onbijten. Na het ontbijt weer verder in de bus (2 uur rijden) voor onze tweede stop “Flight of the condors”.

Na een half uur moesten we al weer verder naar Mirador of San Miquel, het punt waar de hike kon beginnen. Met een groep van 14 man en onze gids Armando konden we beginnen aan de daling. Een wandeling van 2.30 uur waarbij we van ruim 3000 meter naar 1100 meter zouden afdalen. De weg bestond voornamelijk uit losse grind stenen en stukken grote rost blokken die als een soort trap diende. De weg ging zig-zaggend naar beneden. Het dalen ging vrij makkelijk, onderaan de canyon wel moe en erg blij met een beetje schaduw. Onderaan moesten we een brug over waar ook onze toegangspassen werden gecontroleerd. Vanaf hier zou het nog zo’n 30 min zijn tot we gingen lunchen. Na de brug moesten we eerst weer een stuk klimmen om vervolgens redelijk vlak verder te kunnen.

De lunch was zeer welkom en ook goed te eten. Vooraf een soepje en daarna rijst met vlees en avocado. Bij de lunch hing een kitty-kat bij de tafels rond met een blauw en een groen oog. Na lekker gegeten te hebben en lekker even uitgerust gingen we opnieuw op pad voor het laatste stuk tot de oasis, zo’n 2 uur lopen.

Dit laatste stuk was een short cut, wat in hield dat we eerst stukken moesten klimmen om daarna weer wat vlakker te kunnen lopen en het laatste stuk naar beneden. Eenmaal in de oasis konden we relaxen in onze bungalow en in het zwembad dat voor mij te koud was, maar volgens Ivo lekker als je eenmaal door was. Door het vrijwel constante dalen had Gabi op 4 tenen blaren zitten……... Ivo heeft ook nog even gevoetbald en daarna naar de main tent een biertje drinken.

Om 18 uur was het al donker in de oasis en er was geen elektriciteit, dus romantisch met kaarslicht. In de main tent met mede groepsleden zitten kletsen, een belg, twee hollanders, twee duitsers, twee peruaanse en een braziliaanse. Ook nu weer goed eten, een soep en spaghetti en Coca thee toe (Coca is een blad wat veel gebruikt word tegen hoogte ziekte) Met de camera naar de wc (want een zaklamp hadden we niet mee) voor licht. In de bungalow gelukkig wel een kaarsje om het bed te kunnen vinden en wederom rond 9 uur in bed.

Midden in de nacht wakker geschrokken van geluiden. In eerste instantie leek het alsof er iemand of iets rommelde in een plastic zak, maar na grondige inspectie van de hut (met camera ligt, want de kaars wou niet aan) toch geconstateerd dat het geluid van buiten kwamen. Hierdoor licht geslapen.

De volgende dag om half 5 op, want we zouden beginnen aan de klim om 5 uur. Alle spullen gepakt en toen we het huisje uitliepen ontdekt wie onze nachtrust had verstoord. Er lag een hond op ons dak, het dak bestond uit bamboe stokken bij elkaar gebonden met gedroogde palmboom bladeren erop.

We begonnen zonder ontbijt, dit zouden we pas boven aan de top krijgen, dus hadden we een chocolade ontbijt meegenomen (twix en snicker). Het was nog redelijk donker dus erg blij met de meer voorbereide wandelaars die een hoofdlampje hadden meegebracht (we waren niet de enige die dit niet hadden gelukkig) Na een half uur lopen waren je ogen ook wel gewent en al snel begon het steeds lichter te worden.

Het begin van de klim was nog redelijk te doen, dit was een zig-zagpad met griffel steentjes en hierdoor goed te lopen. Later op de klim kwamen de meer hogen stenen die je als trap kon beklimmen.
Na 3 uur lopen waren we van 1100 meter weer terug op de ruime 3000 meter, achteraf hoorde we dat de eerste dag 18 km lopen besloeg en de tweede dag maar 5 km.

Vanaf de top nog 20 min lopen naar het ontbijt. Na het ontbijt mochten we het busje weer in om verder te rijden. Onderweg stops bij pre-inca terasse valey en maca town (een kerk en wat verkopers) en als derde stop hot springs, een welkome ontspanning in 3 verschillende warm water baden. Hier hebben we heerlijk een uur door gebracht om weer te vertrekken naar chavey voor de lunch. Na de lunch nog een stop op bijna 5000 meter waar je uitkeek op het ‘Vulcanoes Natural Reserve’. Laatste stuk in de bus heerlijk geslapen.

In de avond op schattig pleintje gegeten, na het eten 4 limburgers (2 stelletjes) tegen het lijf gelopen die we tijdens de trek tegen waren gekomen. Even een drankje mee gedaan en rond 11 terug gekeerd naar het Hostel.

Gister op tijd opgestaan en bij een organisatie bustickets geboekt. We zouden door de organisatie opgehaald worden om 11.30 en de bus van 12.00 pakken. Om 11.30 stonden we klaar beneden, maar geen organisatie, om 11.40 proberen te bellen maar nummer werkte niet. Dus is Ivo naar de winkel gegaan, 5 min later kwam er iemand van de organisatie. Na veel gebel, gewacht tot Ivo terug was en snel in een taxi gestapt. Om 12.30 stapte we in de bus. Bus rit was prima, goede stoelen. Was ons alleen niet verteld dat we een tussenstop hadden, dus even een onnodige uitstap, maar gelukkig op tijd ontdekt.

Eenmaal in Puno een taxi gepakt naar het hotel en na een goede maaltijd besloten om vandaag ff een relaxte dag te houden en morgen tourtje naar de eilanden op Lake Titicaca te doen.