Laatste weekend Santiago en op naar Peru
Door: Gabi en Ivo
Blijf op de hoogte en volg Ivo
12 Mei 2013 | Peru, Arequipa
Vrijdagochtend eindelijk weer samen in Santiago en met de bus en de metro naar het hostel. Vandaaruit is Ivo nog naar les gegaan met Stroopwafels die Gabi had meegenomen en zeer welkom werden ontvangen op de school. Na de laatste les begon de 'ceremonie' en kreeg ik me certificaat uitgereikt en korte speech gehouden in Spaans en paar woorden portugees voor de brazilianen.
Rond half 2 zijn we de stad in getrokken en alle hoogtepunten in een middag gepropt:
Via park forestal, een park dat begint tussen twee drukke auto wegen in en steeds breder word tot je de autowegen niet meer ziet. Vanaf daar door gelopen naar cerro santa lucia, een park op een berg met een vesting en klooster op de top gebouwd. Vanaf santa lucia zijn we naar plaza des armas gelopen, een groot plein met een fontein en kerk. Vanuit hier een plaatselijk marktje bezocht, een dolhof van kleine winkeltjes met allemaal een afdakje. Vanuit daar het plaatselijke drankje uitgeprobeerd, mote con huesillo, een drankje met onderin een soort boon of mais en perzik. Erg zoet en met zijn tweeën 1 bekertje delen was echt zat, maar toch wel lekker. Vandaaruit door naar cerro cristobal een grote berg met halverwege een dierentuin en bovenop een beeld van de heilige maria die je vanuit de stad al kan zien staan. De berg oplopen duurt twee uur en die tijd hadden we niet, dus met een funicular naar de top. Een funicular is een karretje bestaande uit meerdere bakjes aan elkaar die over een rails aan een kabel omhoog gaat. Boven op de top even empanadas gegeten, een zuid-amerikaans broodje, lijkt een beetje op een kleine calzone pizza, deeg met daar tussen verschillende vullingen.
Door het levendige wijkje gelopen waar Ivo de eerste dagen heeft gezeten. Omdat we inmiddels wel even genoeg gelopen hadden de metro gepakt naar het grote winkelcentrum bij los leones. Een winkelcentrum met 7 verdiepingen, immens groot, met elke verdieping een eigen thema, met bovenaan een hele verdieping met eettentjes en daarboven nog een bioscoop. Als je van winkelen houd kan je je ogen uitkijken, ik zou niet weten waar ik zou moeten beginnen.
Na al het lopen even in wijk providencia een biertje gedaan, een erg schattig straatje, verstopt. Vervolgens in een leuk tentje een hapje gegeten, aan de muur hing Elvis tot Spok uit star-wars tot cowboys. Erg lekker gegeten, zeer goed stuk vlees en lekkere Chilleense wijn.
Op de terug weg naar het hostel via Park Balmaceda gelopen. In dit park staat een enorme fontein met gekleurde lichten. Veel stelletjes zitten hier op de banken romantisch te doen, dus dat konden wij natuurlijk ook niet laten.
Rond half 11 nog even langs een bbq geweest in een hostel waar de klasgenoten van Ivo zaten. Gezellig zitten kletsen met een drankje en ook meteen de eerste hollanders ontmoet……. Na laatste afscheid rond 12 uur richting hostel gegaan, want het was wel mooi geweest zo.
Zaterdag zijn we naar Valparaiso, een plaats waar je geweest moet zijn als je in Santiago zit (kust plaatsje 1,5 uur met de bus vanaf Santiago).
De bussen in heel Zuid-Amerika zijn zeer comfortabel, we hadden heerlijke zachte stoelen die bijna helemaal konden liggen. Helaas, kregen we halverwege pech met de bus. Op een drukke weg stond de bus stil, gelukkig wel aan de kant bij een bushokje. Vanaf hier moesten we “liften”, nou ja liften, de buschauffeur hield een bord op en als een van de vele andere bussen langs reed en nog plek had dan konden daar een paar mensen in. Niet elke bus had plek en als er al plek was dan vaak hooguit vier personen. Het duurde dus wel even voor we weer in een bus zaten, verder naar Valparaiso.
Aangekomen zijn we richting zee gelopen en parallel aan het water richting de pleinen. Aangezien we geen kaart hadden was het een beetje lastig om te bepalen waar we heen wouden. Dus na wat rond lopen opzoek gegaan naar een informatie punt. Na 4 keer langs het informatie punt gelopen te zijn, bleek deze dicht te zijn. Gelukkig was er een man aanwezig die ons een kaart kon geven. In een restaurantje/cafeetje even lekker een tosti gegeten (3 keer zo veel kaas als in Nederland, deze tosti’s vullen echt enorm) en wat gedronken en ondertussen even gekeken waar we heen wilde.
Besloten (aan de hand van de kaart en de lonely planet) dat we eerste naar de wijk Concepcion zouden gaan. Via Plaza Sotomayor (het oude hart van de stad) met het oude goverments huis (een enorm licht blauw gebouw) en daar tegenover een groot standbeeld (monument) ter nagedachtenis aan de “helden van Iquique”. Achter het goverments gebouw stond het Justitia gebouw en daarachter konden via trappen de berg op waar de wijk Concepcion op gebouwd is.
Vanaf Concepcion had je verschillende uitkijkpunten over de stad. De wijk zelf was schattig gebouwd maar niet heel bijzonder. Via de vele straatjes gelopen, nog wat kerken gezien en vervolgens weer naar beneden. Weer door de straten opzoek naar de wijk Bellla Vista, eveneens gebouwd op de berg. Bovenop de berg was het huis van Pablo Neruda. Een huis ontworpen speciaal door hem, hij hield van schepen en dit zie je ook terug in zijn huis. Verschillende lagen, met bekende rondingen van scheepskabines. Op de weg naar beneden een andere route genomen, via deze route waren verschillende muur schilderingen te zien van verschillende kunstenaars waaronder Roberto Matta.
Het was onderhand al tegen 6 uur dus tijd om de bus weer op te zoeken. Met de bus weer naar Santiago en met de metro richting het Hostel. Onderweg op een terrasje een hamburger gegeten, die erg goed smaakte.
Eenmaal in het Hostel overleg gehad over het vervoer naar het vliegveld de volgende ochtend. Taxi’s willen je nog wel eens te veel laten betalen en het hostel al goede ervaring met pendel bussen. Er was nog even verwarring omdat er volgens de pendelbusorganisatie pas om 10 uur een vlucht naar Arequipa was. Uiteindelijk hebben we ons toch aan de tijd van ons ticket gehouden. Nadat alles geregeld was nog even bij Vicente op bezoek geweest om nog een drankje te doen en afscheid te nemen.
Zondag om 4 uur op, om half 5 in de pendelbus richting vliegveld. Nog paar mensen opgepikt en om 5 uur op het vliegveld. Hier kwamen we erachter dat een rechtstreekse vlucht naar Arequipa betekend dat het vliegtuig 2 tussen stops heeft maar dat je in het vliegtuig kan blijven zitten. Rechtstreekser bestaat niet…… Toen maar wachten op het vertrek. Bij dunkin donuts een ontbijt menu gehaald, bestaande uit een ham/kaas croissantje, fris en natuurlijk een donut.
Eerste stop na 1.55 uur vliegen, passagiers eruit die eruit moesten, nieuwe erin en 20 min later weer verder vliegen. Tweede stop Arica, hier moest iedereen het vliegtuig uit, door de douane en weer terug het vliegtuig in. Rond half 2 waren we in Arequipa (wel met een extra uur terug op de klok).
Op het vliegveld wou de pinpas het niet doen, de taxi chauffeur met pasje was zijn geduld al verloren en had ons overgedragen aan een minder officiële taxichauffeur. Deze wou ons wel de stad in rijden om daar een pin te zoeken om betaald te worden. Wel prijs afgesproken, we waren de luchthaven nog niet af of er kwam al weer 3 soles bij. De taxi is meteen naar het Hostel gereden, zij hebben deze toen voor ons voorgeschoten. Nu alle tassen op de kamer stonden zijn we de hoofdstraat ingetrokken om geld te pinnen. Gelukkig vonden we al snel een Scotia bank (die in Chillie ook goed zijn werk deed) waar we geld uit konden halen.
Meteen maar even de kamer en een Canyon trip betaald en nagevraagd wat we echt nodig hadden voor deze canyon trip. Het belangrijkste waren zonnebrand en een pet/hoed. Dus met deze boodschap maar meteen weer de hoofdstraat in gegaan om een hoed en zonnebrand te scoren. Hierna eerst even lekker op bed in de kamer gelegen en genoten van de spaanse satelliet tv.
Besloten lekker pizza te halen en deze op het dakterras van het hostel op te eten. De pizza’s hier zijn extreem vet, met heel veel vers geraspte kaas erover, echt heel erg lekker…. Aangezien we de volgende morgen om 3 uur ’s nachts opgehaald zouden worden voor de Canyon trip lagen we rond 9 uur al in bed.
Rond half 2 zijn we de stad in getrokken en alle hoogtepunten in een middag gepropt:
Via park forestal, een park dat begint tussen twee drukke auto wegen in en steeds breder word tot je de autowegen niet meer ziet. Vanaf daar door gelopen naar cerro santa lucia, een park op een berg met een vesting en klooster op de top gebouwd. Vanaf santa lucia zijn we naar plaza des armas gelopen, een groot plein met een fontein en kerk. Vanuit hier een plaatselijk marktje bezocht, een dolhof van kleine winkeltjes met allemaal een afdakje. Vanuit daar het plaatselijke drankje uitgeprobeerd, mote con huesillo, een drankje met onderin een soort boon of mais en perzik. Erg zoet en met zijn tweeën 1 bekertje delen was echt zat, maar toch wel lekker. Vandaaruit door naar cerro cristobal een grote berg met halverwege een dierentuin en bovenop een beeld van de heilige maria die je vanuit de stad al kan zien staan. De berg oplopen duurt twee uur en die tijd hadden we niet, dus met een funicular naar de top. Een funicular is een karretje bestaande uit meerdere bakjes aan elkaar die over een rails aan een kabel omhoog gaat. Boven op de top even empanadas gegeten, een zuid-amerikaans broodje, lijkt een beetje op een kleine calzone pizza, deeg met daar tussen verschillende vullingen.
Door het levendige wijkje gelopen waar Ivo de eerste dagen heeft gezeten. Omdat we inmiddels wel even genoeg gelopen hadden de metro gepakt naar het grote winkelcentrum bij los leones. Een winkelcentrum met 7 verdiepingen, immens groot, met elke verdieping een eigen thema, met bovenaan een hele verdieping met eettentjes en daarboven nog een bioscoop. Als je van winkelen houd kan je je ogen uitkijken, ik zou niet weten waar ik zou moeten beginnen.
Na al het lopen even in wijk providencia een biertje gedaan, een erg schattig straatje, verstopt. Vervolgens in een leuk tentje een hapje gegeten, aan de muur hing Elvis tot Spok uit star-wars tot cowboys. Erg lekker gegeten, zeer goed stuk vlees en lekkere Chilleense wijn.
Op de terug weg naar het hostel via Park Balmaceda gelopen. In dit park staat een enorme fontein met gekleurde lichten. Veel stelletjes zitten hier op de banken romantisch te doen, dus dat konden wij natuurlijk ook niet laten.
Rond half 11 nog even langs een bbq geweest in een hostel waar de klasgenoten van Ivo zaten. Gezellig zitten kletsen met een drankje en ook meteen de eerste hollanders ontmoet……. Na laatste afscheid rond 12 uur richting hostel gegaan, want het was wel mooi geweest zo.
Zaterdag zijn we naar Valparaiso, een plaats waar je geweest moet zijn als je in Santiago zit (kust plaatsje 1,5 uur met de bus vanaf Santiago).
De bussen in heel Zuid-Amerika zijn zeer comfortabel, we hadden heerlijke zachte stoelen die bijna helemaal konden liggen. Helaas, kregen we halverwege pech met de bus. Op een drukke weg stond de bus stil, gelukkig wel aan de kant bij een bushokje. Vanaf hier moesten we “liften”, nou ja liften, de buschauffeur hield een bord op en als een van de vele andere bussen langs reed en nog plek had dan konden daar een paar mensen in. Niet elke bus had plek en als er al plek was dan vaak hooguit vier personen. Het duurde dus wel even voor we weer in een bus zaten, verder naar Valparaiso.
Aangekomen zijn we richting zee gelopen en parallel aan het water richting de pleinen. Aangezien we geen kaart hadden was het een beetje lastig om te bepalen waar we heen wouden. Dus na wat rond lopen opzoek gegaan naar een informatie punt. Na 4 keer langs het informatie punt gelopen te zijn, bleek deze dicht te zijn. Gelukkig was er een man aanwezig die ons een kaart kon geven. In een restaurantje/cafeetje even lekker een tosti gegeten (3 keer zo veel kaas als in Nederland, deze tosti’s vullen echt enorm) en wat gedronken en ondertussen even gekeken waar we heen wilde.
Besloten (aan de hand van de kaart en de lonely planet) dat we eerste naar de wijk Concepcion zouden gaan. Via Plaza Sotomayor (het oude hart van de stad) met het oude goverments huis (een enorm licht blauw gebouw) en daar tegenover een groot standbeeld (monument) ter nagedachtenis aan de “helden van Iquique”. Achter het goverments gebouw stond het Justitia gebouw en daarachter konden via trappen de berg op waar de wijk Concepcion op gebouwd is.
Vanaf Concepcion had je verschillende uitkijkpunten over de stad. De wijk zelf was schattig gebouwd maar niet heel bijzonder. Via de vele straatjes gelopen, nog wat kerken gezien en vervolgens weer naar beneden. Weer door de straten opzoek naar de wijk Bellla Vista, eveneens gebouwd op de berg. Bovenop de berg was het huis van Pablo Neruda. Een huis ontworpen speciaal door hem, hij hield van schepen en dit zie je ook terug in zijn huis. Verschillende lagen, met bekende rondingen van scheepskabines. Op de weg naar beneden een andere route genomen, via deze route waren verschillende muur schilderingen te zien van verschillende kunstenaars waaronder Roberto Matta.
Het was onderhand al tegen 6 uur dus tijd om de bus weer op te zoeken. Met de bus weer naar Santiago en met de metro richting het Hostel. Onderweg op een terrasje een hamburger gegeten, die erg goed smaakte.
Eenmaal in het Hostel overleg gehad over het vervoer naar het vliegveld de volgende ochtend. Taxi’s willen je nog wel eens te veel laten betalen en het hostel al goede ervaring met pendel bussen. Er was nog even verwarring omdat er volgens de pendelbusorganisatie pas om 10 uur een vlucht naar Arequipa was. Uiteindelijk hebben we ons toch aan de tijd van ons ticket gehouden. Nadat alles geregeld was nog even bij Vicente op bezoek geweest om nog een drankje te doen en afscheid te nemen.
Zondag om 4 uur op, om half 5 in de pendelbus richting vliegveld. Nog paar mensen opgepikt en om 5 uur op het vliegveld. Hier kwamen we erachter dat een rechtstreekse vlucht naar Arequipa betekend dat het vliegtuig 2 tussen stops heeft maar dat je in het vliegtuig kan blijven zitten. Rechtstreekser bestaat niet…… Toen maar wachten op het vertrek. Bij dunkin donuts een ontbijt menu gehaald, bestaande uit een ham/kaas croissantje, fris en natuurlijk een donut.
Eerste stop na 1.55 uur vliegen, passagiers eruit die eruit moesten, nieuwe erin en 20 min later weer verder vliegen. Tweede stop Arica, hier moest iedereen het vliegtuig uit, door de douane en weer terug het vliegtuig in. Rond half 2 waren we in Arequipa (wel met een extra uur terug op de klok).
Op het vliegveld wou de pinpas het niet doen, de taxi chauffeur met pasje was zijn geduld al verloren en had ons overgedragen aan een minder officiële taxichauffeur. Deze wou ons wel de stad in rijden om daar een pin te zoeken om betaald te worden. Wel prijs afgesproken, we waren de luchthaven nog niet af of er kwam al weer 3 soles bij. De taxi is meteen naar het Hostel gereden, zij hebben deze toen voor ons voorgeschoten. Nu alle tassen op de kamer stonden zijn we de hoofdstraat ingetrokken om geld te pinnen. Gelukkig vonden we al snel een Scotia bank (die in Chillie ook goed zijn werk deed) waar we geld uit konden halen.
Meteen maar even de kamer en een Canyon trip betaald en nagevraagd wat we echt nodig hadden voor deze canyon trip. Het belangrijkste waren zonnebrand en een pet/hoed. Dus met deze boodschap maar meteen weer de hoofdstraat in gegaan om een hoed en zonnebrand te scoren. Hierna eerst even lekker op bed in de kamer gelegen en genoten van de spaanse satelliet tv.
Besloten lekker pizza te halen en deze op het dakterras van het hostel op te eten. De pizza’s hier zijn extreem vet, met heel veel vers geraspte kaas erover, echt heel erg lekker…. Aangezien we de volgende morgen om 3 uur ’s nachts opgehaald zouden worden voor de Canyon trip lagen we rond 9 uur al in bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
