De Jungle

Donderdag vlucht van Cusco naar Puerto Maldonado, 45 min vliegen.
Op de luchthaven kwam de warme tropen lucht als een deken over ons heen. Taxi gepakt naar de eerste lodge in Puerto Maldonado zelf. Een stad waar al snel bleek dat er niks te beleven viel. In een restaurantje Burgo’s gaan zitten, waar geen hamburgers op het menu stonden overigens, en daar een enorme lunch weg gewerkt. Een bord met aardappel rollen, groenteomelet, grote stukken vlees en een spies met kip (voor Gabi vis). Erg lekker, maar wel erg veel als lunch. Verder de eerste dag vooral relaxt gedaan.

Dag 2 werden we ‘opgehaald’ (andere lodge zat aan de overkant van de straat) voor onze 3 daagse tour bij Corto Maltes. Daarna 40 minuten met de boot over de Madre de Dios (Moeder van de goden) De lodge zag er goed uit, gaas in plaats van ramen, douche en toilette en een lekkere veranda met hangmat en stoelen. Op het terrein hadden ze 3 aras, een toekan en 2 groene parkieten als ‘huisdier’. Alleen de groene, Lolita, was lief.

Na geacclimatiseerd te zijn aan ons nieuwe onderkomen voor de volgende dagen, gingen we na de lunch de ‘achtertuin’ in, onze eerste kennismaking met de jungle. Al snel bleek dat dat betekent dat je opzoek moet in of op de juiste plekken naar de bewoners. Deze eerste kennismaking leverde vooral mieren, termieten, spinnen en de lokale bomen en planten op ( walking tree, blaadje wat ervoor zorgde dat na kauwen we 5 minuten onze mond niet meer voelde en weer andere die na wrijven eerst rode verf en uiteindelijk paarse kleur opleverde).

Hierna volgde het cayman spotten op de rivier. Uiteindelijk hebben we Capivara’s gezien en drie caymans, echter waren ze of erg jong of behoorden tot de dwarf caymans. Dus de grote hebben we gemist, maar het opzoek zijn naar de rode ogen in het donker was een leuk tijdverdrijf.

Na ons drie gangen diner nog even een biertje in de bar gedaan en ff nagepraat, daarna vroeg naar bed aangezien we de volgende dag om 5.30 een ochtendprogramma gepland stond.

Dag 3 om kwart voor 6 verzamelen voor een kop koffie om daarna naar de clay lik te gaan. Na een wandeling van 25 minuutjes kwamen we aan in een hutje wat al voor de helft vol zat met andere vogelspotters uit de lodge. Na 1 uur en 20 minuten wachten, kwamen de vogels naar beneden om van de klein te likken. Er zijn 3 theorieen waarom de volgels dit doen, vanwege mineralen, als anti-toksin of om het sodium gehalte aan te vullen. Het was iet wat teleurstellend welke vogels erop af kwamen, op veel foto’s is namelijk te zien dat de grote gekleurde ara’s hier op af kwamen. Wat wij te zien kregen, na bijna anderhalf uur wachten, waren kleinere groene amazone parkieten.

Na het ontbijt opnieuw op pad, deze keer met de boot ongeveer 40 minuten varen naar Monkey Eiland. Een eiland waar alle aapjes die als huisdieren hebben geleefd hun vrijheid terug hebben gekregen. Langs de kusten van Monkey Eiland waren goudmijners bezig om goud te winnen uit de rivier. Een zeer schadelijke bezigheid aangezien ze in het proces giftige stoffen met het water vermengen. De regering doet hier niet erg veel tegen, ze komen af en toe kijken, innen geld en de goudmijners kunnen weer verder.

Op Monkey Eiland waan je je echt in de jungle, tussen de planten en bomen. Echter geen apen deze dag, de dag ervoor waren er toeristen geweest en waren de apen ‘agressief’ door de tassen gegaan. De verklaring hiervoor lag enerzijds in het broedseizoen, anderzijds bij het feit dat ze geen bananen mee hadden. Dus bij ons hadden ze geen zin meer.

Hierna was het tijd voor Tambopata National Reserve. Maar eerst hadden onze lunch, uit de natuurlijke microwave, soort van bananenblad op de boot. Mijn lunch leek trouwens verdacht veel op Elmo.

Tambopata National Reserve licht rondom Lake Sandoval, wat betekende dat we eerst ongeveer een uur door de jungle richting onze canoe hebben gelopen. Deze keer leverde de wandeling naast oversized bomen en de gebruikelijke wildgroei aan wortels op de grond ook de nodige dieren op.

De wildgroei van de wortels op de grond komt namelijk doordat de bodem waarop de jungle staat zo onvruchtbaar is als ik weet niet wat. Alle nutricions komen vanuit de bladeren op de grond en de mieren en termieten die het dode hout ‘verwerken’.

Op de wandeling voornamelijk apen gespot en nog wat tropische vogels, totdat het tijd werd om per Canoe het lake te verkennen. In de tien minuten van riviermond naar het meer nog een kleine Cayman gespot en vervolgens een grote ronde over het meer gedaan. Dit leverde wederom groot aantal vogels, vlinders, apen en wat mini vleermuizen (een van de weinige die tegen direct zonlicht kunnen)op.

Op de terugweg passeerden we nog een man in zijn Canoe waarvan de gids zei dat we geen foto’s mochten maken. De reden was dat hij een paar jaar geleden zijn hond aan het redden was uit de handen van een Anaconda, toen een canoe met touristen op het meer langs kwam. De toeristen hadden toen prioriteit gesteld aan het nemen van foto’s in plaats van enige hulp te bieden. ( Weet niet hoe groot de Anaconda was, maar denk niet zo groot als degene die volgens onze gids bij onze buren gevonden was ( zie foto), aangezien meneer er nu nog steeds was ).

De laatste ochtend nog een korte wandeling naar de uitkijktoren gemaakt en over de jungle gekeken en afscheid genomen van onze groepsgenoten en onze kamer kakkerlak Karel. Een aangename eerste ervaring in de jungle en het smaakt naar meer.

Inmiddels hebben we nog ff kort de lokale markt bezocht en onze 3,5 uur wachttijd voor onze vlucht naar Lima gebruikt voor dit stukje proza…